„Bomba z opóźnionym zapłonem”: kwasowość morza osiąga poziom krytyczny

Kwasowość oceanów osiągnęła poziom krytyczny, zagrażając całym ekosystemom, nowe badanie ostrzega przed „tykającą bombą zegarową”. Zakwaszenie oceanów przekroczyło próg krytyczny dla zdrowia planety, twierdzą naukowcy w zaskakującym odkryciu.

Naukowcy stwierdzili, że stan oceanów na świecie jest gorszy, niż wcześniej sądzono. Ostrzegli również, że główne wskaźniki pokazują, iż „kończy nam się czas” na ochronę ekosystemów morskich.

Zakwaszenie oceanów, często nazywane „złym bliźniakiem” kryzysu klimatycznego, występuje, gdy dwutlenek węgla jest szybko absorbowany przez ocean, gdzie reaguje z cząsteczkami wody, powodując spadek pH wody morskiej, wyjaśnia The Guardian. Proces ten uszkadza rafy koralowe i inne siedliska oceaniczne, a w skrajnych przypadkach może zniszczyć muszle stworzeń morskich.

Do tej pory uważano, że zakwaszenie oceanów nie przekroczyło „granicy planetarnej”. Granice planetarne to naturalne ograniczenia kluczowych globalnych systemów, takich jak klimat, zasoby wodne i różnorodność dzikiej przyrody, poza którymi ich zdolność do utrzymania zdrowej planety jest zagrożona, wyjaśnia The Guardian. W zeszłym roku naukowcy stwierdzili, że sześć z dziewięciu granic zostało już przekroczonych.

Jednak nowe badanie przeprowadzone przez brytyjskie Plymouth Marine Laboratory (PML), Narodową Agencję ds. Oceanów i Atmosfery z siedzibą w Waszyngtonie oraz Instytut Studiów nad Zasobami Morskimi Uniwersytetu Stanowego Oregonu wykazało, że „granica” zakwaszenia oceanów została również osiągnięta około pięć lat temu.

„Zakwaszenie oceanów to nie tylko kryzys środowiskowy, to tykająca bomba zegarowa dla ekosystemów morskich i gospodarek przybrzeżnych” – wyjaśnia profesor Steve Widdicombe z PML, który jest również współprzewodniczącym Global Ocean Acidification Observing Network.

Badanie opierało się na nowych i historycznych pomiarach fizycznych i chemicznych rdzeni lodowych, połączonych z zaawansowanymi modelami komputerowymi i badaniami życia morskiego, co pozwoliło naukowcom uzyskać całościowy szacunek na przestrzeni ostatnich 150 lat.

Stwierdzono, że do 2020 r. średni stan oceanów na świecie był już bardzo bliski globalnej granicy zakwaszenia oceanów, a w niektórych regionach poza nią. Jest to zdefiniowane jako stężenie węglanu wapnia w wodzie morskiej wynoszące ponad 20% poniżej poziomów sprzed epoki przemysłowej.

Im głębiej wchodzili w ocean, tym gorsze były wyniki, powiedzieli naukowcy. Na głębokości 200 metrów pod powierzchnią 60% wód na świecie przekroczyło „bezpieczny” limit zakwaszenia.

„Większość życia w oceanie nie znajduje się tylko na powierzchni” – mówi profesor Helen Findlay z PML. „W głębokich wodach żyje o wiele więcej gatunków roślin i zwierząt. Ponieważ te głębsze wody zmieniają się tak bardzo, skutki zakwaszenia oceanów mogą być o wiele poważniejsze, niż myśleliśmy”.

Profesor Findlay dodał, że ma to ogromne znaczenie dla ważnych ekosystemów podwodnych, takich jak tropikalne i głębinowe rafy koralowe, które stanowią ważne siedliska i żłobki dla młodych gatunków.

Gdy poziom pH spada, gatunki wapniejące, takie jak koralowce, ostrygi, małże i maleńkie mięczaki zwane motylami morskimi, mają trudności z utrzymaniem swoich struktur ochronnych, co skutkuje osłabieniem muszli, spowolnieniem wzrostu, zmniejszoną reprodukcją i zmniejszoną przeżywalnością – zauważa The Guardian.

Autorzy podkreślili, że ograniczenie emisji CO2 jest jedynym sposobem walki z zakwaszaniem w skali globalnej, ale działania ochronne mogą i powinny koncentrować się na regionach i gatunkach najbardziej narażonych.

Jessie Turner, dyrektor International Ocean Acidification Alliance, która nie była zaangażowana w badanie, powiedziała: „Raport jasno pokazuje, że kończy nam się czas, a to, co zrobimy – lub czego nie zrobimy – teraz, już zadecyduje o naszej przyszłości. Radzimy sobie z egzystencjalnym zagrożeniem, jednocześnie stawiając czoła trudnej rzeczywistości, że znaczna część odpowiedniego siedliska dla kluczowych gatunków została już utracona”.

„Oczywiste jest, że rządy nie mogą już dłużej ignorować zakwaszenia w głównym nurcie polityki” – stwierdziła.